De coronacrisis geeft onzekerheid. Onzekerheid over de gezondheid van onszelf en onze naasten. Het werk dat misschien wel stil is komen te liggen en de economie die de nodige klappen krijgt te verduren. Naast zorgen over onder andere gezondheid en werk betekent het ook veel voor onze thuissituatie. Thuisonderwijs vraagt veel van gezinnen en bezoek aan onze ouderen is niet meer mogelijk of moet tot een minimum worden beperkt. De afgelopen weken hebben we als CDA verschillende ondernemers gesproken die hun werk deels of zo goed als volledig zagen stilvallen. Ook zijn er ouders die thuis veel in het werk moeten stellen om een balans te vinden tussen thuiswerken, thuisonderwijs en het beperken van verder persoonlijk contact.
Deze tijd maakt ons allemaal bewust van grote en kleine beslissingen. Aan de ene kant de kleine beslissingen die we zelf kunnen nemen om dingen te doen (of te laten) en aan de andere kant onze afhankelijkheid richting de grote beslissingen van onder meer bestuurders, instituties en zorgverleners. Dit laatste vraagt om vertrouwen. We krijgen via de media, of in onze eigen kring te maken met ziekte en nare berichten, die ons doen schrikken en ons mogelijk de moed laten verliezen. Verschillende mensen hebben ons dan ook opgeroepen om ons bewust te zijn van de ernst en bovenal vol te houden. Ook werd hier de oproep gedaan om naar elkaar om te zien. Een kaartje, een belletje of bloemetje geeft in deze tijd de warmte die we nodig hebben.
We leven in een hele andere situatie dan dat we gewend zijn. Het levert bij ons ook vragen op in de trant van: waarom gebeurt dit en wat heeft het ons te zeggen? Dominee Paul Visser (PKN) reageerde hier afgelopen zondag wat mij betreft treffend op: ‘Onzekerheid is voor ons het lastigste wat er is, maar als mens zijn we vandaag niet allereest geroepen om te duiden, maar om te doen.’ Hij werkte dit vervolgens uit met de volgende vraag: ‘Wat vermenigvuldigt zich bij u in deze dagen? De liefde en het omzien naar elkaar? Of het eigenbelang en het egoïsme?’ Een vraag om mee aan de slag te gaan: hoe kunnen we ook in deze crisis van waarde zijn voor de mensen om ons heen. Laten we omzien naar elkaar en volhouden!
Als CDA willen we tenslotte iedereen, die dit in zijn of haar specifieke situatie nodig heeft, sterkte en wijsheid wensen.